Różnica między vereinahmte Entgelte a vereinbarte Entgelte w niemieckim systemie VAT

Porady Biznesowe

Różnica między vereinahmte Entgelte a vereinbarte Entgelte w niemieckim systemie VAT

W niemieckim systemie podatkowym, a zwłaszcza w kontekście podatku od wartości dodanej (VAT, czyli Umsatzsteuer), istnieje kilka kluczowych pojęć, które pomagają określić moment, w którym podatek staje się wymagalny, oraz sposób obliczania podstawy opodatkowania. Dwa z tych pojęć to vereinahmte Entgelte i vereinbarte Entgelte. Choć na pierwszy rzut oka mogą wydawać się podobne, odnoszą się do różnych momentów rozliczenia i mogą mieć istotne konsekwencje dla podatników.

Vereinahmte Entgelte (opłaty otrzymane)

Vereinahmte Entgelte (dosłownie: „otrzymane wynagrodzenie”) to kwoty, które zostały faktycznie zapłacone przez nabywcę towaru lub usługi. W kontekście VAT oznacza to, że podatek staje się wymagalny w momencie, gdy sprzedawca faktycznie otrzyma pieniądze lub inną formę zapłaty za dostarczony towar lub wykonaną usługę.

Zatem w przypadku vereinahmte Entgelte obowiązuje tzw. metoda kasowa, gdzie podatek jest rozliczany na podstawie rzeczywistego przepływu gotówki. Dotyczy to szczególnie małych firm, które mogą korzystać z tej metody, jeśli ich obroty nie przekraczają określonego limitu (w Niemczech jest to 600.000 EUR rocznego obrotu).

Przykład: Firma A wystawiła fakturę na kwotę 1.000 EUR, ale klient zapłacił dopiero po trzech miesiącach. W przypadku vereinahmte Entgelte, VAT stanie się wymagalny dopiero w momencie otrzymania zapłaty, czyli po trzech miesiącach, a nie w momencie wystawienia faktury.

Vereinbarte Entgelte (umówione wynagrodzenie)

Vereinbarte Entgelte (dosłownie: „umówione wynagrodzenie”) odnosi się do kwot, które zostały ustalone w umowie między stronami, niezależnie od tego, kiedy faktycznie następuje zapłata. Zgodnie z tym podejściem VAT staje się wymagalny w momencie, gdy usługa zostaje wykonana lub towar dostarczony, nawet jeśli zapłata nastąpi później.

W przypadku vereinbarte Entgelte mamy do czynienia z metodą fakturowania, która jest stosowana w większości przypadków w Niemczech, szczególnie dla średnich i dużych przedsiębiorstw. Oznacza to, że obowiązek podatkowy powstaje w momencie dokonania transakcji, niezależnie od terminu płatności.

Przykład: Firma B dostarcza towar na podstawie umowy z klientem, wystawiając fakturę na 1.000 EUR. Zgodnie z umową, klient ma zapłacić w ciągu 30 dni. W przypadku vereinbarte Entgelte, VAT jest należny już w momencie dostarczenia towaru, a nie dopiero w momencie zapłaty.

Kiedy stosować którą metodę?

W Niemczech wybór między vereinahmte Entgelte a vereinbarte Entgelte zależy od kilku czynników, takich jak wielkość firmy i obrót. Małe przedsiębiorstwa, które spełniają określone warunki (np. nie przekraczają rocznego obrotu 600.000 EUR), mogą skorzystać z metody kasowej (vereinahmte Entgelte). Większe firmy, które nie kwalifikują się do tej metody, są zobowiązane stosować metodę fakturowania (vereinbarte Entgelte).

Różnice w praktyce

1. Moment rozliczenia VAT – Główna różnica między tymi dwoma podejściami polega na tym, kiedy dokładnie powstaje obowiązek podatkowy:
• Przy vereinahmte Entgelte – w momencie zapłaty.
• Przy vereinbarte Entgelte – w momencie dostawy towaru lub wykonania usługi.
2. Kontrola płynności finansowej – Dla małych przedsiębiorstw, które korzystają z metody vereinahmte Entgelte, oznacza to większą elastyczność w zarządzaniu płynnością finansową, ponieważ obowiązek VAT powstaje dopiero wtedy, gdy faktycznie otrzymają zapłatę.
3. Obciążenia podatkowe – W przypadku metody vereinbarte Entgelte obowiązek podatkowy może powstać wcześniej, co może prowadzić do konieczności wcześniejszego uregulowania VAT, mimo że przedsiębiorca jeszcze nie otrzymał płatności.

Podsumowanie

Zrozumienie różnicy między vereinahmte Entgelte a vereinbarte Entgelte jest kluczowe dla prawidłowego rozliczania VAT w Niemczech. Wybór odpowiedniej metody rozliczenia zależy od wielkości firmy i jej obrotów. Małe firmy mogą korzystać z metody kasowej, co daje im większą elastyczność w płynności finansowej, natomiast większe przedsiębiorstwa są zobowiązane stosować metodę fakturowania. W każdym przypadku ważne jest, aby przedsiębiorcy dokładnie monitorowali moment powstania obowiązku podatkowego, aby uniknąć błędów w rozliczeniu VAT.