Historia powstania Freistellungsbescheinigung w Niemczech

Porady Biznesowe

Historia powstania Freistellungsbescheinigung w Niemczech

Freistellungsbescheinigung (zaświadczenie o zwolnieniu z podatku u źródła) to kluczowy dokument w niemieckim systemie podatkowym, który pozwala na zwolnienie lub obniżenie stawki podatku u źródła w przypadku transakcji międzynarodowych. Wprowadzenie tego systemu miało na celu uproszczenie procedur podatkowych, zapewnienie większej przejrzystości w transakcjach międzynarodowych oraz ograniczenie ryzyka podwójnego opodatkowania. System ten jest szczególnie istotny dla przedsiębiorstw działających na rynku międzynarodowym, które chcą uniknąć nadmiernego obciążenia podatkowego.

 

Początki i tło powstania Freistellungsbescheinigung

 

W Niemczech system podatku u źródła, który nakłada obowiązek potrącenia podatku przez płatnika (np. niemiecką firmę) przy wypłacie wynagrodzenia na rzecz zagranicznych kontrahentów, ma swoje korzenie w XIX wieku. Jednak z biegiem lat, w miarę jak niemiecka gospodarka stawała się coraz bardziej zglobalizowana, pojawiła się potrzeba uproszczenia i zharmonizowania przepisów podatkowych w transakcjach międzynarodowych. Szczególnie, w kontekście unikania tzw. podwójnego opodatkowania (podatek u źródła zarówno w kraju dochodu, jak i w kraju siedziby odbiorcy).

 

Podwójne opodatkowanie jest zjawiskiem, które występuje, gdy dochody uzyskane w jednym kraju są opodatkowane zarówno w tym kraju (gdzie dochód powstaje), jak i w kraju, do którego trafia płatność (gdzie odbiorca dochodu ma swoją siedzibę). Problem ten stał się szczególnie dotkliwy w przypadku zagranicznych dostawców towarów i usług, którzy wykonywali usługi na rzecz niemieckich firm.

 

W odpowiedzi na te wyzwania, Niemcy, podobnie jak inne państwa, zaczęły zawierać umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z innymi krajami. W ramach tych umów, w przypadku niektórych rodzajów transakcji, podatek u źródła był zmniejszany lub całkowicie znoszony. Niemiecki Freistellungsbescheinigung stał się mechanizmem umożliwiającym realizację tych umów w praktyce.

 

Wprowadzenie Freistellungsbescheinigung

 

Freistellungsbescheinigung został formalnie wprowadzony w Niemczech w 2002 roku, w ramach szerokiej reformy systemu podatkowego. Ustawa o podatku dochodowym (EStG – Einkommenssteuergesetz) została zmieniona, aby umożliwić przedsiębiorcom i osobom fizycznym zagranicznym uzyskiwanie zwolnienia z podatku u źródła, pod warunkiem spełnienia odpowiednich kryteriów.

 

Zasadniczo, Freistellungsbescheinigung stał się narzędziem, które miało na celu:

 

1. Uproszczenie procesu: Umożliwił przedsiębiorcom, zarówno niemieckim, jak i zagranicznym, łatwiejsze uzyskanie zwolnienia z podatku u źródła w Niemczech.
2. Zwalczanie podwójnego opodatkowania: Dokument ten pozwalał na uniknięcie sytuacji, w której przedsiębiorca musiałby zapłacić podatek zarówno w Niemczech, jak i w swoim kraju.
3. Poprawę przejrzystości: Zamiast rozwiązywać sprawy poprzez długotrwałe procedury administracyjne, przedsiębiorcy otrzymywali jasne zasady i dokument potwierdzający zwolnienie z podatku u źródła.

 

Warunki wystawienia Freistellungsbescheinigung dla firm polskich

 

W przypadku firm polskich, które prowadzą działalność gospodarczą z niemieckimi kontrahentami, uzyskanie Freistellungsbescheinigung może być korzystnym rozwiązaniem, umożliwiającym uniknięcie płacenia podatku u źródła od wynagrodzeń lub płatności dokonywanych przez niemieckie firmy. Jednak, aby polska firma mogła ubiegać się o to zaświadczenie, musi spełnić określone warunki. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zasady, które obowiązują w kontekście polskich przedsiębiorstw.

 

1. Podstawy prawne i umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania

 

Polskie firmy mogą składać wnioski o Freistellungsbescheinigung w Niemczech, jeśli między Niemcami a Polską obowiązuje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Polska i Niemcy podpisały taką umowę, która weszła w życie 1 stycznia 2004 roku. Umowa ta reguluje zasady, na jakich dochody uzyskiwane w jednym z tych krajów (np. dochody polskich firm uzyskane z działalności w Niemczech) podlegają opodatkowaniu.

 

Zgodnie z tą umową, w przypadku niektórych rodzajów dochodów, takich jak dochody z usług świadczonych na terytorium Niemiec, została przewidziana możliwość obniżenia stawki podatku u źródła lub całkowitego zwolnienia z tego podatku. Z tego mechanizmu mogą skorzystać firmy polskie, które spełnią określone warunki i przedstawią odpowiednią dokumentację.

 

2. Spełnienie wymogów rejestracji w Niemczech

 

Aby polska firma mogła ubiegać się o Freistellungsbescheinigung, konieczne jest, aby działalność gospodarcza była prowadzona w Niemczech w sposób, który jest uznawany przez niemieckie władze skarbowe. Polska firma, która realizuje kontrakty z niemieckimi przedsiębiorstwami lub świadczy usługi na terenie Niemiec, powinna:

 

• Zarejestrować swoją działalność w Niemczech, jeśli jest to wymagane (np. jeśli działalność wymaga zarejestrowania oddziału lub przedstawicielstwa).
• Być zarejestrowana w niemieckim systemie podatkowym i posiadać niemiecki numer identyfikacji podatkowej (USt-IdNr).
• Jeśli firma polska świadczy usługi w Niemczech, np. usługi budowlane, doradcze, IT, może zostać uznana za podatnika niemieckiego, co umożliwia jej aplikowanie o zwolnienie z podatku u źródła.

 

3. Potwierdzenie, że firma nie ma zaległości podatkowych

 

Polska firma ubiegająca się o Freistellungsbescheinigung musi wykazać, że nie ma zaległości podatkowych w Niemczech. Oznacza to, że firma powinna być w pełni zgodna z przepisami niemieckiego systemu podatkowego. Przedstawienie odpowiednich dokumentów potwierdzających terminowe składanie deklaracji podatkowych i płacenie podatków może być wymagane przez niemieckie władze skarbowe.

 

4. Złożenie odpowiedniego wniosku do niemieckiego Urzędu Skarbowego (Finanzamt)

 

Aby polska firma mogła otrzymać Freistellungsbescheinigung, musi złożyć wniosek do odpowiedniego niemieckiego urzędu skarbowego (Finanzamt). Wniosek powinien zawierać:

 

• Dane identyfikacyjne firmy, w tym numer identyfikacji podatkowej (USt-IdNr) oraz informacje o działalności gospodarczej.
• Szczegóły dotyczące transakcji lub usług świadczonych na rzecz niemieckich kontrahentów.
• Dokumentację potwierdzającą spełnienie warunków umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Może to obejmować dowody na to, że płatności są objęte odpowiednimi zapisami w umowie między Niemcami a Polską.
• W przypadku, gdy wnioskodawca (polska firma) spełnia wszystkie wymagania, niemiecki urząd skarbowy wydaje Freistellungsbescheinigung, który zwalnia z obowiązku potrącenia podatku u źródła przez niemieckiego kontrahenta.

 

5. Potrzebna dokumentacja

 

Polska firma, składając wniosek o Freistellungsbescheinigung, może zostać poproszona o przedstawienie dodatkowych dokumentów potwierdzających jej status podatkowy i działalność w Niemczech. Wymagane dokumenty mogą obejmować:

 

• Umowy o świadczenie usług zawarte z niemieckimi kontrahentami.
• Dowody na rejestrację działalności gospodarczej w Niemczech (np. dokumenty rejestracyjne, umowy o współpracy).
• Potwierdzenia zapłaty podatków w Niemczech (np. deklaracje VAT, PIT, itp.).
• Dokumenty potwierdzające status zgodności z niemieckim systemem podatkowym.

 

6. Rola polskiego urzędów skarbowych w procesie

 

Choć wniosek o Freistellungsbescheinigung składany jest bezpośrednio w niemieckim urzędzie skarbowym (Finanzamt), w niektórych przypadkach może być również wymagane współdziałanie z polskim urzędem skarbowym. Może to dotyczyć sytuacji, w których firma polska chce potwierdzić, że jest zgodna z przepisami polskiego prawa podatkowego, lub gdy wnioskodawca potrzebuje dodatkowej pomocy w uzyskaniu dokumentów potwierdzających status podatkowy.

 

7. Terminy i ważność Freistellungsbescheinigung

 

Freistellungsbescheinigung dla polskich firm, podobnie jak dla innych zagranicznych przedsiębiorstw, jest dokumentem o określonym czasie ważności, zwykle na jeden rok. Po upływie tego okresu konieczne jest złożenie nowego wniosku, jeśli firma nadal spełnia warunki do uzyskania zwolnienia. Warto zwrócić uwagę, że po upływie ważności certyfikatu, niemiecki kontrahent może być zobowiązany do ponownego potrącenia podatku u źródła, chyba że firma dostarczy nowy dokument.

 

Podsumowanie: Jakie warunki muszą spełnić polskie firmy, aby uzyskać Freistellungsbescheinigung?

 

Polska firma, aby ubiegać się o Freistellungsbescheinigung, musi:

 

• Spełniać wymagania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Niemcami a Polską.
• Zarejestrować działalność gospodarczą w Niemczech, jeśli jest to wymagane, i posiadać niemiecki numer identyfikacji podatkowej (USt-IdNr).
• Wykazać brak zaległości podatkowych w Niemczech.
• Złożyć odpowiedni wniosek do niemieckiego urzędu skarbowego (Finanzamt).
• Dostarczyć wymagane dokumenty, potwierdzające jej status podatkowy, oraz zgodność z przepisami prawa niemieckiego i polskiego.

 

Spełniając te warunki, polska firma może uzyskać Freistellungsbescheinigung, co pozwoli jej na zwolnienie z obowiązku płacenia podatku u źródła przy transakcjach z niemieckimi kontrahentami. To z kolei może prowadzić do obniżenia kosztów działalności i uproszczenia procedur podatkowych w ramach współpracy międzynarodowej.